Πρόταση για τον τομέα του ενεργειακού εφοδιασμού

των Γιώργου Κολέμπα και Γιάννη Μπίλλα

Οι εφαρμογές και τα συστήματα των Ήπιων Μορφών Ενέργειας (ΗΜΕ)  μπορούν να έχουν δύο βασικές κατευθύνσεις: σε μεγάλη κλίμακα, μεγάλες εταιρείες επενδύουν σε μεγάλα βιομηχανικά συστήματα ΒΑΠΕ, με σκοπό τη μεγαλύτερη απόδοση και κέρδος. Σε μικρή κλίμακα, οι μικρές ανεμογεννήτριες, π.χ., και όχι οι τεράστιες των εταιρειών, μπορούν να συνεισφέρουν στην αυτοδυναμία ενέργειας σε νοικοκυριά ή οικισμούς, χωρίς να πωλείται το ρεύμα πρώτα στον διαχειριστή του δικτύου και μετά, μέσω του δικτύου, να φτάνει στην πρίζα. Το πιο προωθημένο σύστημα στην αυτονομία είναι, βέβαια, το εντελώς αυτόνομο, που δεν μετατρέπει το συνεχές ρεύμα σε εναλλασσόμενο.

Το εκατό τοις εκατό αυτόνομο σύστημα δεν χρειάζεται μετασχηματιστή για μετατραπεί στη μορφή που το παίρνουμε σήμερα από την πρίζα. Άρα δεν έχουμε και απώλειες, που είναι ακόμη ένα πλεονέκτημα. Το μειονέκτημα όμως είναι ότι απαιτούνται συσσωρευτές, μπαταρίες δηλαδή, για να αποθηκεύεται το ρεύμα και να διατίθεται και τη νύχτα ή όταν δεν έχει ηλιοφάνεια. Οι συσσωρευτές αποτελούν σημαντικό πρόβλημα, καθώς από τη μια πρέπει να είναι μεγάλης διάρκειας ζωής και να έχουν πολλούς κύκλους φόρτωσης-εκφόρτωσης, και από την άλλη, με τη σημερινή τεχνολογία κατασκευής τους, μετατρέπονται σε τοξικά απόβλητα μετά το πέρας της ζωής τους, οπότε χρειάζονται ειδική μεταχείριση. Γι’ αυτό η καλύτερη μέθοδος αποθήκευσης –σε εισαγωγικά το «αποθήκευση»– είναι το δίκτυο διανομής, το οποίο, όμως, δεν εξασφαλίζει αυτονομία για το νοικοκυριό. Αυτονομία σημαίνει  ένα σύστημα παραγωγής που επιτρέπει να έχει κανείς ρεύμα όταν το χρειάζεται – με μέτρο, φυσικά, και εξοικονόμηση. Αν θέλει να το επιτύχει με εναλλακτικές πηγές ενέργειας, τότε απαιτείται, σε παράλληλη σύνδεση, και φωτοβολταϊκή εγκατάσταση και αιολική. Έτσι, την απουσία ήλιου καλύπτει συνήθως ο αέρας. Αν δεν υπάρχει ούτε το ένα ούτε το άλλο, τότε θα πρέπει να συμβιβαστεί κανείς με κεριά ή φακό, με σχόλη, ή να πέσει για ύπνο. Όλα αυτά σημαίνουν ότι δεν είσαι στη φιλοσοφία καταναλωτής. Να μη λες «ρεύμα θέλω, τώρα το θέλω». Αν όμως κάποιος δεν μπορεί να απαλλαγεί από αυτή τη νοοτροπία, τότε, όταν δεν υπάρχει ρεύμα από τις άλλες πηγές, θα συμβιβαστεί με την παράλληλη λειτουργία ντιζελογεννήτριας, η οποία καίει πετρέλαιο, επομένως δεν είναι οικολογική. Όλα αυτά μπορούν να λειτουργούν και αυτόματα, χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, αρκεί να υπάρχει στο παράλληλο αυτό σύστημα και ένας επιπλέον ηλεκτρονικός ρυθμιστής (inverter), ο οποίος αποφασίζει κάθε φορά από πού θα γίνεται η τροφοδοσία.

Το πλήρες κείμενο